Πισίνες με υπερχείλιση
Δεν έχουν όλες οι πισίνες επιφανειακούς υπερχειλιστήρες (skimmers). Πώς λοιπόν το νερό αποστραγγίζεται από την πισίνα και ανακυκλώνεται;
Οι πισίνες που δεν διαθέτουν skimmers έχουν συνήθως αυτό που ονομάζεται σύστημα υπερχείλισης. Ένα κανάλι είναι κατασκευασμένο περιμετρικά της πισίνας και μέσα σε αυτό το κανάλι υπάρχουν σωληνώσεις απορροής, οι οποίες συλλέγουν το νερό και το μεταφέρουν στην δεξαμενή εξισορρόπησης (δεξαμενή υπερχείλισης).
Αυτή η δεξαμενή εξισορρόπησης πρέπει να έχει έναν ρυθμιστή στάθμης νερού συνδεδεμένο σε μια γραμμή παροχής νερού (ή/και κάποιους διαφορετικούς αυτοματισμούς). Με αυτό το σύστημα, όταν το νερό φτάσει σε προκαθορισμένη χαμηλή στάθμη, ενεργοποιείται αυτόματα μια βαλβίδα που επιτρέπει στο νερό από τη γραμμή παροχής να γεμίσει τη δεξαμενή.
Αυτό γίνεται για να εξασφαλιστεί ότι υπάρχει πάντα αρκετό νερό εντός της δεξαμενής υπερχείλισης για να λειτουργεί σωστά η αντλία χωρίς να αναρροφά αέρα, ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω προβλήματα. Το νερό αντλείται και μέσω του συστήματος φίλτρανσης επιστρέφει μέσα από τα στόμια προσαγωγής που βρίσκονται στα πλευρικά τοιχία της πισίνας – ή, περισσότερο χρησιμοποιούμενες σε νέες ξενοδοχειακές μονάδες και δημόσιες πισίνες, στο δάπεδο της πισίνας.
Αυτό το σύστημα απαιτεί μεγάλη ποσότητα νερού στην αναρρόφηση, αλλά εάν η πισίνα είναι διαστασιολογημένη και κατασκευασμένη σωστά, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος στην αναρρόφηση έτσι ώστε να δημιουργείται το φαινόμενο συγκράτησης των κολυμβητών (ή/και αντικειμένων) στο δίκτυο αναρρόφησης.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο το σύστημα υδραυλικών εγκαταστάσεων θα μπορούσε να ασκήσει αυτό το είδος αναρρόφησης, είναι εάν υπήρχε μόνο μία ανοικτή αποστράγγιση (συνηθίζεται από κακούς επαγγελματίες στο χώρο μας). Όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, σε μια ασφαλή πισίνα, υπάρχουν πάντα δυο ή περισσότερες κεντρικές αποχετεύσεις, οπότε αν κάποιος ή κάτι μπλοκάρει μια αποχέτευση, το σύστημα άντλησης θα τραβήξει νερό από μια από τις άλλες αποχετεύσεις.
Αυτό εξαλείφει την αναρρόφηση στον αποκλεισμένο αγωγό. Πολλές πισίνες έχουν επίσης ένα ή δύο σημεία κενού, τα οποία χρησιμοποιούνται μόνο στον καθαρισμό της πισίνας. Κανονικά, αυτά τα σημεία κενού συνδέονται με την κύρια γραμμή διήθησης, αν και μπορεί να έχουν το δικό τους ξεχωριστό σύστημα άντλησης.
Αυτόματοι καθαριστές πισίνας ή άλλος εξοπλισμός καθαρισμού μπορούν να συνδεθούν σε αυτά τα σημεία κενού μέσω εύκαμπτων σωλήνων κενού – αυτές χρησιμοποιούν την αναρρόφηση που δημιουργείται από την αντλία για να απορροφούν το νερό (μαζί με οποιαδήποτε βρωμιά ή σκόνη στην πισίνα) με τον ίδιο τρόπο όπως μια συνηθισμένη ηλεκτρική σκούπα (οικιακής χρήσης). Εκτός από τα αυτόματα καθαριστικά ανάλογα με την αντλία της πισίνας, υπάρχουν επίσης αυτόματα καθαριστικά με δικές τους αντλίες, που λειτουργούν σε ηλεκτρονικό κύκλωμα και λειτουργούν κάτω από το νερό.
